на Дани Горчева и на приятелите от ДАНСwithme ден7
В старите храмове
водата извира
по плочниците на времето.
Тъмни или светли -
не можеш да кажеш,
те са невидими.
Само водата прозира
като душа,
която не знаем,
като душа,
която не помним,
и не можем да повторим,
но можем
да чуем
или да изживеем -
сякаш друг
ни изрича.
Тази Антиматерия
свети бездомна
в ума ни -
говори,
живее,
пилее
по плочниците
на времето
себе си.
7 юли, 2013 - България
Няма коментари:
Публикуване на коментар